Urte berriarekin batera lanean dabilen jendea lanera itzuli da edota itzultzeko dago.Ni lanean ibili nazi gabon hauetan jai egunetan izan ezik eta egia esan lasaiago ibili naiz. Nere lanagatik, lan bilaketan orientatzailea, jende mordo batekin egoteko aukera izaten dut astero, batez ere lan bila dabilen jendea.
Hala ere aste honetan lanean dabilen pertsona batekin egoteko parada izan dut, eta gainera lan askokin momentu honetan, berak lan egiten duen enpresan lan karga haundia bait dute. Beraien sektorean itxi berri den enpresa baten lan karga zati bat hartzea lortu dute eta horri ezker momentuz ondo dabiltza.
Garai gogorrak bizitzen ari gara, gaur bertan autonomo moduan urte askotan igeltsero bezala aritu den beste pertsona batekin egon naiz eta Brasil aldera joatea aztertzen ari da, bertan eraikuntza sektorean dauden aukerak aztertu ditu eta lan aukera haundiak daudela komentatu dit baina soldata negoziatzeko orduan hango soldataren parekoak eskeintzen dizkiote eta horrek sutan jartzen du.
Kausistika pertsonak bezain ezberdina da eta noraeza kasu askotan nabaria. Guzti honek burutapen nahasiak sortarazten dizkit. Egonezin haundia nabari dut, beldurra etorkizunari eta atsekabea kasu gehienetan. Pertsonen burutik gauza asko pasatzen dira lanik ez dugunean eta gure inguru hurbilenaren aldetik laguntza behar izaten dugu. Perspektiba mantendu beharra dugu eta pertsonen eta taldearen elkartasuna areagotu. Egoera hauek beste garai eta beste gizarte batzutan eman dira eta aurrera atera dira, hala ere bidean jende asko gelditu da.
Ikuspegi indibidualetik talde ikuspegi eta parte hartzaileago baterako bidea eraiki beharra daukagu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina